Sadzimy żywopłot z buka! Jak go pielęgnować, aby stworzył gęste ogrodzenie?

Bukowy żywopłot, podobnie jak ogrodzenia z innych roślin liściastych, zwykle zdobi ogród tylko od wiosny do jesieni. Zimą nie jest tak dekoracyjny jak żywopłoty z iglaków. Jednak ze względu na to, że w tym okresie w ogrodzie spędzamy raczej niewiele czasu, warto rozważyć posadzenie gatunków liściastych, gdyż charakteryzują się one bardziej różnorodnym wyglądem, a ich ozdobę często stanowią nie tylko liście, ale też kwiaty oraz owoce.

Żywopłot z buka – wymagania

W roli żywopłotu świetnie sprawdza się buk pospolity (Fagus sylvatica), który charakteryzuje się gęstym, przebarwiającym się jesienią ulistnieniem i jadalnymi owocami (bukwią). Zimą pozostaje na nim część brązowych liści. Choć w naturze to okazałe drzewo dorasta do ok. 30 m, odpowiednio prowadzone może zajmować niewiele miejsca. Jako żywopłot buk przycina się na 2-4 m wysokości i da się go prowadzić jako szpaler o zaledwie 40 cm szerokości. Nadaje się więc zarówno do małych, jak i dużych ogrodów. Dobrze znosi cięcie, zatem z łatwością uformujemy z niego roślinne ściany zapewniające nam prywatność i chroniące naszą działkę przed kurzem oraz hałasem, a bardziej wrażliwe gatunki – przed wiatrem.

Gdzie najlepiej rośnie buk?

Buk pospolity najbardziej okazale rozwija się na stanowiskach słonecznych, lecz poradzi sobie także w półcieniu i cieniu. Dobrze znosi mrozy, więc nie wymaga osłon na zimę. Ma jednak dość duże wymagania względem podłoża. Preferuje gleby żyzne i świeże, gliniaste lub gliniasto-piaszczyste. Należy unikać sadzenia tego gatunku na terenach suchych, jałowych i podmokłych. Najlepiej rośnie w klimacie nadmorskim. Dobrze rozwija się także w miastach, gdyż znosi nawet silne zanieczyszczenie powietrza.

Sadzenie żywopłotu

Kiedy zakładać żywopłot?

Podobnie jak w przypadku innych gatunków liściastych żywopłot z buka należy zakładać w okresie uśpienia roślin – jesienią lub wczesną wiosną. Okazy sprzedawane w postaci wysokich, ok. 60-centymetrowych sadzonek z nagimi korzeniami nie sprawiają wrażenia bujnych, ale dobrze się przyjmują.

Zaczynamy od przycięcia uszkodzonych oraz zbyt długich korzeni i umieszczenia dolnych części sadzonek na kilka godzin w wiadrze z wodą.

Przygotowanie podłoża

Usuwamy wszystkie chwasty rosnące na terenie, na którym będziemy sadzić drzewka. Postarajmy się wyrwać je wraz z korzeniami. Następnie ziemię przekopujemy widłami, rozbijamy jej większe grudy i wzbogacamy podłoże materią organiczną, np. kompostem ogrodowym. Wzdłuż wyznaczonego obszaru rozciągamy sznurek, co pomoże nam równo posadzić rośliny. Na koniec przygotowujemy wykop, wbijając łopatę w ziemię na pełną głębokość, a następnie poruszając nią w przód i w tył.

Umieszczanie roślin w ziemi

Żywopłot z buka sadzi się w jednym lub w dwóch rzędach. Dwurzędowy szybciej stworzy zieloną ścianę, lecz ze względu na trudniejszy dostęp światła do dolnych partii z czasem będzie tracić liście w tamtych rejonach. Drzewka umieszczamy w przygotowanym wykopie, zachowując 30-45 cm odstępu między okazami. Korzenie zasypujemy ziemią, utwardzamy podłoże i obficie je podlewamy. Wokół drzewek rozkładamy warstwę ściółki. Na koniec skracamy wszystkie pędy o 1/3 długości. Warto rozważyć montaż systemu nawadniania kropelkowego.

Pielęgnacja żywopłotu z buka

Wiele osób zapomina o właściwym nawadnianiu żywopłotu. Aby jednak rozwijał się on zdrowo, musimy go regularnie podlewać, co jest szczególnie ważne na kilka dni po posadzeniu oraz w czasie letnich suszy. Niezwykle istotne jest także cięcie. W pierwszym roku po posadzeniu (wiosną) pędy młodych buków warto ponownie skrócić. Od tego momentu przycina się również boki żywopłotu. Należy też regularnie usuwać chwasty, co jest szczególnie ważne w pierwszych latach po posadzeniu, by niechciane rośliny nie zagłuszały młodych drzewek.

Najciekawsze odmiany buka

Albovariegata

 

 

 

 

 

Wyświetl ten post na Instagramie.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Post udostępniony przez Giuseppe planties (@giuseppe_plant_lover)

Ten bardzo rzadki, wolno rosnący buk wytwarza atrakcyjne liście, które przyjmują odcienie jasnej zieleni (niemal żółci) oraz ciemnej zieleni.

Atropunicea

 

 

 

 

 

Wyświetl ten post na Instagramie.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Post udostępniony przez Joanna i Bogdan Piech (@szkolkapiech)

W sezonie jego liście są ciemnoczerwone, przechodzące w fiolet lub brąz, z kolei jesienią przebarwiają się na żółtopomarańczowo.

Zlatia

 

 

 

 

 

Wyświetl ten post na Instagramie.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Post udostępniony przez Ed Melia (@edjmelia)

Na początku sezonu, przez 2-3 tygodnie, młode liście tej odmiany są złotożółte. Z czasem przybierają zieloną barwę, nadając nasadzeniu ciekawy, wiosenny efekt kolorystyczny.